Miesiąc temu odwiedziłam ciotkę. Mieszka ona w małej wiosce niedaleko Tarnowa, ma swój własny dom z dużym ogrodem i kilkoma zwierzakami. To co mnie tam najbardziej zaintrygowało to fretka, ponieważ nigdy jeszcze nie przeżyłam bliższego spotkania z tym zwierzęciem. Co ciekawe, po dłuższych rozmowach z Ciocią Agnieszką okazało się, że fretki nie są wcale takie kochane jak mi się wydawało na pierwszy rzut oka. Dowiedziałam się, iż te zwierzęta są niezależnymi indywidualistami i potrafią okazać swoje niezadowolenie. Trudno było rodzinie cioci wychować i nauczyć korzystania z kuwety fretkę.
Pierwszą smutną przygodą, a za razem wybrykiem fretki było zniknięcie chomika od dwunastoletniego Mateuszka. Sprawcą zniknięcia jak się pewnie domyślacie było właśnie zwierze z rodziny łasicowatych zamieszkujące ich dom. Fretka ze względu na łowczy temperament wykorzystuje okazje by coś upolować, dlatego nie należy jej pozostawiać samej w domu wolno-biegającej. Większym problemem było nauczenie zwierzaka załatwiania swoich potrzeb do kuwety.
Początkowo wujek Łukasz chodził za fretką i ją obserwował, gdy tylko przyczajała się tyłem do kąta i podnosiła ogon, ten od razu wsadzał ją do kuwety. Co się jednak okazało, fretka wybrała sobie kilka miejsc w domu do załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych i aby zapobiec ciągłym kałużom i niespodziankom kuwety musiały stanąć w kilku miejscach. Takie uczenie zwierzęcia zajęło wujostwu kilka miesięcy ale efekt jest, chociaż gdy coś pójdzie nie po myśli fretki, potrafi pokazać swoją złość i zrobić kupę na środku dywanu. Tyle się dowiedziałam z opowieści cioci Agnieszki o tych zwierzakach, ale widzę, że pomimo wielu trudności, bardzo kochają fretkę, dbają o jej zdrowie podając jej odpowiednie gatunki mięs, aby uchronić ją przed niebezpiecznymi dla jej życia chorobami.
Fretka odwzajemnia im tą miłość, poprzez wspólne zabawy. Wypuszczona z klatki wiernie jak pies chodzi za swoim właścicielem. Spodobało mi się to zwierzę, ale nie wiem czy miałabym odpowiednią ilość cierpliwości aby go wychować.
