Od najmłodszych lat pragnęłam mieć jakieś swoje zwierzątko w domu, jednak rodzice przez wiele lat mi nie pozwalali. Ciągle wymyślali jakieś nowe wymówki, abym tylko dała im święty spokój. Prawdą było to, że miałam uczulenie na sierść kocią i psią, jednak gdy chciałam mieć papużkę lub chomika, znów spotkałam się z odmową. Dopiero po wielu latach gdy zamieszkałam w swoim mieszkaniu mogłam sobie sprawić zwierzęcego przyjaciela.
Jednak największy problem się pojawił, gdy zawitałam do sklepu zoologicznego, ponieważ nie potrafiłam się zdecydować na zwierzaka. Papużki faliste były tak barwne, Nimfy nieprawdopodobnie inteligentne, chomiki mięciutkie, szynszyle nieprawdopodobnie mnie zachwyciły swoją zwinnością, że chciałam kupić sobie większość zwierząt egzystujących w tym sklepie. Musiałam pójść do domu i przemyśleć dokładnie całą sytuację, to jakiego zwierzęcia naprawdę pragnę. Ekspedientka pokrótce przedstawiła mi cechy charakteru poszczególnych zwierząt i ich upodobania, jednak ja dalej nie wiedziałam czego chce. Poszperałam w Internecie i znalazłam zwierzaka dla mnie.
Okazało się, że może to być fretka, ponieważ jest doskonałym towarzyszem człowieka i pieściochem, podobnie jak kot. To było to, więc natychmiast pobiegłam znów do sklepu zoologicznego w poszukiwaniu fretki, jak się okazało aktualnie nie mieli tych zwierząt. Miła ekspedientka wysłała mnie do innego sklepu ze zwierzętami, dokładnie wytłumaczyła drogę i w reszcie kupiłam sobie moje własne zwierzątko. Bardzo dobrze mi się żyje z fretką, jest bardzo przyjacielsko nastawiona do ludzi chociaż rządzi nią nieokiełznany temperament, poprzez co jej całym życiem są figle i wygłupy.
Uwielbiam ją tarmosić, głaskać i pielęgnować. A jeszcze bardziej intrygują mnie wspólne spacery z nią, ponieważ chodzi dumna i powabna, chociaż muszę uważać, ponieważ przeczytałam wiele opinii, iż fretki często lubią łowić i dusić inną zwierzynę. Puki co wolę dmuchać na zimne niż napytać sobie biedy. Wydaje mi się, że z moją Fretką Basią tworzymy idealny duet.
